Helikonia

Pierwsza i jedyna dotąd mapa Helikonii została wykonana przez żonę pisarza Margaret Aldiss i zamieszczona w pierwszym wydaniu Helliconia Summer z 1983 r. Była to mapa całej planety w odwzorowaniu walcowym.
Gdy, na prośbę Wydawnictwa Solaris, przystąpiłem do wykonywania nowych map Helikonii – postanowiłem oprzeć ogólny zarys kontynentów na mapie Margaret Aldiss. Wyszedłem z założenia, że jej mapa podczas wykonywania była ściśle konsultowana z pisarzem i całkowicie odpowiada jego wizji planety.
Analizę kartograficzną przeprowadziłem w oparciu o polskie wydania Wiosny Helikonii i Lata Helikonii (w przekładzie Marka Marszała) oraz Zimy Helikonii (w przekładzie Tomasza Wyżyńskiego).
Nazewnictwo geograficzne całkowicie oparłem na przekładach Marszała; większość nazw została fonetycznie spolszczona.
W Wiośnie Helikonii jest niewiele informacji geograficznych – i jej analiza kartograficzna została wykorzystana do map rysowanych do następnych tomów.
Do Lata Helikonii postanowiłem przede wszystkim zrobić ogólną mapę planety w odwzoro-
waniu Mollweidego:


Akcja Lata Helikonii dzieje się na kontynencie Kampannlat oraz na przylegających fragmentach Sibornalu i Hespagoratu. Logiczne więc było wykonanie mapy obejmującej cały ten obszar, tj. między 55 stop. szerokości geograficznej północnej, a 55 stop. szerokości geograficznej południowej.
Mapa Kampannlatu została wykonana w odwzorowaniu walcowym. Nie mogłem się powstrzymać, aby nie zrobić prostej ramki z symbolami Świętego Koła:

Akcja Zimy Helikonii dzieje się wyłącznie w Sibornalu oraz na przesmyku łączącym ten kontynent z Kampannlatem.
Postanowiłem więc zrobić mapę północnego kontynentu Sibornal w odwzorowaniu stożkowym. Wierzchołek stożka umieściłem nad biegunem północnym, a jako równoleżnik przylegający do stożka przyjąłem zwrotnik północny 35 stop. Dzięki temu mało interesujące obszary północnej czapy lodowej zostały ściśnięte, a najwierniej zostały przedstawione wybrzeża Sibornalu.

Aby dopełnić kartografię Helikonii – zrobiłem jeszcze mapę południowego kontynentu Hespagorat (przy analogicznych założeniach).

Zgodnie z zasadami odwzorowania stożkowego – półwysep Pegowin (sięgający do prawie do równika) jest w znacznym stopniu zniekształcony.
Między akcją Lata Helikonii a akcją Zimy Helikonii upłynęło 470 lat. Kilka nazw uległo zmianie:
kraj Bribhar (Sibornal) zmienił nazwę na Bribah
miasto Utoszki na Koriantura
miasto Rungobandraiaskosz na Runsmur
obszar przesmyku Hazzis na Chalce (od zatoki Chalce)
kraina Górny Hazzis na Górny Chalce (zmieniłem przez analogię).