Seria wydawnicza (dawniej kwartalnik) „Anatomia Fantastyki”

W 1996 roku Jerzy Szyłak, były członek GKF i pracownik naukowy Uniwersytetu Gdańskiego, zaproponował klubowi wydanie własnej książki Horror i Kino Nowej Przygody. Przy okazji namówił GKF do zainicjowania publikacji całej serii podobnych pozycji; użyczył jej nawet nazwy, którą wymyślił na potrzeby projektowanej książki o SF/F/H, a której współautorami mieli być jeszcze dwaj inni poloniści po UG Jan Plata-Przechlewski i Grzegorz Szczepaniak.
„Anatomia fantastyki” nie powstała do dziś, za to Anatomia Fantastyki pod redakcją Grzegorza Szczepaniaka stała się cenionym i popularnym (w różnych, nie tylko akademickich, kręgach) pismem. Wpływ na to miały prezentacje prekursorskich na polskim rynku rozpraw nt. twórczości Ursuli K. Le Guin, Howarda Ph. Lovecrafta, Janusza A. Zajdla. Opublikowała też AF pierwszą polską monografię o Śródziemiu świecie wykreowanym przez J.R.R. Tolkiena. Nie można też zapominać o tak ważnych pozycjach, jak leksykon filmowy obrazujący związki fantastyki z Kinem Nowej Przygody czy praca poświęcona przemianom portretów wampira od klasycznego Draculi po postmodernistycznego Lestata.
Początkowo „Anatomia Fantastyki” ukazywała się w formie numerów monograficznych „Czerwonego Karła”, ale dość szybko usamodzielniła się, jako oddzielne wydawnictwo (z radą programową składającą się m.in. z pracowników naukowych Uniwersytetu Gdańskiego).
W latach 2001−2002 ukazały się tylko dwa numery magazynu, a przez następne blisko 8 lat − mimo kilku prób reanimacji − pismo uparcie milczało. Ostatecznie w roku 2010 oficjalnie zamknięto kwartalnik krytycznoliteracki, a na jego miejsce powołano książkową serię wydawniczą.

Opracował Grzegorz Szczepaniak